عشق

چرا ما زندگی را فقط در جنس مخالف می بینیم

چرا اولین آرزمون یعنی جنس مخالف و فکر میکنیم اگه به اون برسسم

همه ای آرزوهامون براورده شده

چرا چرا چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ما دوست جنس مخالف می گیریم که زندگیمون بهتر بشه نه بدتر دوست

باید به آدم امید به زندگی بده نه نا امیدی

بنظر شما ارزش اینو داره بخاطر یک جنس مخالف  زندگیخدمون رو نابود

کنیم و هروز با یک آدم جدید باشیم و فکرمون فقط به این چیزها محدود

بشه بابا ما ایرانی هستیم ایرانی یعنی فارابی و ابوعلی سینا  و حافظ و

فردوسی واقعا ما چی از اونا کم داریم که اونا اونجا و ما اینجا

من با دوستی مخالف نیستم ولی میگم چشم و خال و ابرو هر کدوم در

جای خود نکوست

نه اینکه دختر و پسری هنوز دست راست وچپش از هم نمیکنه بره

دوست باهم بشنن و هروز به بهم بگن دوست دارم ولی وقتی بزرگ

مشه یکشون میگه حالا که بزرگ شدم میفهمم که اون عشق نبده و

بازی بچه گونه بوده و فکر طرف نمیکنه  میره آیا ندرسته؟؟؟

به قول یارو میگه: دوتا جوجه از بچه گی عاشق هم شدن ولی وقتی

بزرگ شدن دیدن هردوشون خروسن نکته اخلاقی تا بچه هتسی نه

عاشق شو نه با کسی دوست شو